Αφορμή για το σημερινό θέμα είναι μια επέτειος που, κατά τη γνώμη μου, είναι καθοριστική γι' αυτό που, κάποτε, λέγαμε κίνημα του φεμινισμού και, σήμερα, αποκαλούμε, κίνημα ενάντια στην πατριαρχία. Αν με ρωτάτε, προτιμώ την πρώτη εκδοχή διότι η εμπειρία λέει ότι τα κινήματα που προσδιορίζουν την ταυτότητά τους μέσα από μία αντιπαλότητα ή μία άρνηση, δεν φτουράνε ή, μάλλον, παράγουν περισσότερο μίσος παρά στήριξη μίας ιδέας, αλλά, επειδή δεν με ρωτάτε, συνεχίζω. Σαν σήμερα λοιπόν, πριν από εξήντα πέντε χρόνια, το αντισυλληπτικό χάπι εγκρίθηκε από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ και, λίγους μήνες μετά, κυκλοφόρησε στο εμπόριο. Κόντρα στις αντιδράσεις όχι μόνο του συντηρητικού τμήματος της κοινωνίας (που ήταν και το μεγαλύτερο) και της Καθολικής Εκκλησίας αλλά ακόμη και της ιατρικής κοινότητας. Το τρένο της σεξουαλικής επανάστασης ωστόσο (επίσης, αν με ρωτάτε, της σημαντικότερης του 20ου αιώνα) είχε ήδη σφυρίξει τρεις και...