Η οποία θα ενταθεί τις επόμενες ημέρες με την κυκλοφορία του βιβλίου του στο οποίο αν κρίνουμε από τις προδημοσιεύσεις δείχνει ότι ακόμη και δέκα χρόνια μετά δεν εχει αντιληφθεί το μέγεθος της "αυταπάτης" του. Όμως θα ηταν προτιμότερο πριν ξεκινήσει αυτή η συζήτηση να δούμε ποιο είναι το Ερώτημα στο οποίο ο Αλ. Τσίπρας είναι (ή θα ήθελε να είναι) η Απάντηση. Το 2010, ο Αλέξης Τσίπρας, νέος τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίστηκε ως το "τέκνο της ανάγκης" και "ώριμο τέκνο της οργής" και κατόρθωσε, μέσα από μια αμφιλεγόμενη πορεία, να πάρει τη ρεβάνς της Αριστεράς και να αναδείξει την κυβερνώσα Αριστερά αφού έβαλε το χέρι της και η παραδοσιακή λαϊκίστικη ακροδεξιά. Δεκαπέντε χρόνια μετά, ούτε νέος είναι πια ο Αλέξης Τσίπρας, ούτε μπορεί να εμφανιστεί ως "τέκνο της οργής"· απλώς προσπαθεί να είναι το τέκνο της ανάγκης. Ο Αλ. Τσίπρας πήρε ένα "δαχτυλίδι" από ένα κόμμα προσκολλημένο σε μια αριστερή, αρτηριοσκληρωτική , κουλτούρα. Του δόθηκε...