Φίλε μου Πιτσιρίκο, Δύο αδέρφια μάλωσαν για τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Ιράν. Ο ένας ζει στον Καναδά. Αμερικανάκι. Ήθελε να μπει το ιππικό και να ισοπεδώσει το Ιράν, να διαλύσει τους "μουλάδες",\ για την "ελευθερία και τη δημοκρατία". Ο άλλος προσπαθούσε να επιχειρηματολογήσει με στοιχεία εναντίον του, με αναλύσεις του Σακς και του Μιρσχάιμερ, να του δείξει πως αυτό που στηρίζει είναι λάθος, ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, άσπρο/μαύρο. Η ψυχή του ενός σκλήρυνε, τον είπε συνωμοσιολόγο, διδακτικό, ξερόλα. Η ψυχή του άλλου λαβώθηκε και έτρεξε αίμα. "Ο αδερφός μου είναι από αυτούς που απεχθάνομαι; Φασιστάκι που στηρίζει εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Τι να κάνω; Τον αγαπώ, είναι αδερφός μου. Μήπως φταίει η κόπωση του Χαν, μήπως η κατάθλιψή του; Τι να κάνω;" Οι σκέψεις και η θλίψη δεν τον άφησαν να κοιμηθεί το βράδυ. Το πολιτικό και το προσωπικό γίναν ένα. Σκλήρυνε κι αυτός, για να σωθεί. Ο πόνος του μεγάλος. Τι να...