Στο εργαστήριο του Μαξ Πλανκ, όταν πρωτοανιχνεύτηκε η συμπεριφορά των νετρίνων που διέφευγαν κάθε λογική πρόβλεψη, ένας από τους νεότερους ερευνητές είπε ψιθυριστά: "Είναι σαν να απορρίπτουν τη σχέση". Το είπε αστεία, αλλά κανείς δεν γέλασε. Γιατί βαθιά μέσα τους ήξεραν πως είχε δίκιο: τα νετρίνα, τα πιο ελαφρά και φευγαλέα σωματίδια του κόσμου, δεν επιθυμούν τίποτε - ούτε να δεσμευτούν ούτε να συγκρουστούν ούτε να αφήσουν ίχνος. Περνούν μέσα από την ύλη, όπως περνά σήμερα και ο έρωτας μέσα από τον άνθρωπο. Ο έρωτας στον σύγχρονο κόσμο είναι ένα φαινόμενο χωρίς μάζα. Δεν προκύπτει από έλλειψη, ούτε από πλεόνασμα - προκύπτει από αποδιοργάνωση του νοήματος. Η επιθυμία, μετασχηματισμένη σε ψηφιακό παλμό, προβάλλεται, μετριέται, ανταλλάσσεται - αλλά σπανίως βιώνεται. Η εγγύτητα έγινε αλγόριθμος. Η απουσία, περιεχόμενο. Το τράνταγμα των αισθήσεων, έξυπνη διαχείριση των παραμέτρων. Κάποτε ο έρωτας ερχόταν μαζί με τον φόβο της καταστροφής -...