Μέσα από τους ήχους των κουδουνιών και τις μυρωδιές του ξύλου, ο Χαρίλαος Τζάνης συνεχίζει μια παράδοση αιώνων που κληρονόμησε από τον παππού και τον πατέρα του. Αν και αρχικά ξεκίνησε ως χόμπι, η αγάπη του για την τέχνη της Ηπείρου μετατράπηκε σε επάγγελμα όταν έμεινε χωρίς δουλειά, και σήμερα αποτελεί το πάθος της ζωής του. Κάθε Σαββατοκύριακο, στήνει τον πάγκο του στην Αθήνα, ο οποίος μοιάζει με ένα μικρό μουσείο λαϊκής τέχνης. Εκεί, παρουσιάζει τις δημιουργίες του, όπως γκλίτσες, κομπολόγια και καραβάκια, αλλά κυρίως εκθέτει τη δουλειά του ως "φύλακας πολιτισμού": συντηρεί παλιά, σκουριασμένα εργαλεία του 19ου αιώνα, δίνοντάς τους ξανά ζωή. "Για μένα είναι πραγματικά έργα τέχνης", δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Με ενθουσιασμό εξηγεί την ιστορία πίσω από κάθε αντικείμενο: από τα μασάτια που ακόνιζαν τα γιαταγάνια και τα σπαθιά, μέχρι τα σφοντύλια που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες στη ρόκα. "Αυτό το σφοντύλι ήταν γεμάτο σκουριά... Το πήρα, το...