Ήταν η περίοδος που η Βυζαντινή Αυτοκρατορία παρέπαιε στις δυτικές της επαρχίες, την Ιταλία. Πριν, όμως η Κωνσταντινούπολη εγκαταλείψει για πάντα εκείνα τα εδάφη, μπορεί να επαίρεται ότι πρόλαβε να δώσει την τελευταία της αυτοκρατορική επιβεβαίωση για να ανέβει στην Αγία Έδρα ένας μοναδικός Πάπας, ο Έλληνας Ζαχαρίας. Ήταν η περίοδος που ίσχυε ο Βυζαντινός Παπισμός, κατά την οποία το ελληνικό Βυζάντιο κυριαρχούσε στον Ρωμαϊκό παπισμό, συγκεκριμένα τα χρόνια 537-752. Ο Πάπας την εποχή του Βυζαντινού Παπισμού έπρεπε να έχει την επικύρωση Βυζαντινού αυτοκράτορα για να ορκιστεί. Το αποτέλεσμα ήταν να εκλεγούν πολλοί Αποκρισάριοι ή κάτοικοι από τα Βαλκάνια, την Συρία και την Σικελία. Ο αποκρισιάριος ήταν ένας κληρικός που υπηρετούσε ως εκπρόσωπος ενός πατριάρχη ή άλλου επισκόπου στη βυζαντινή αυτοκρατορική αυλή της Κωνσταντινούπολης. Ο Ζαχαρίας, λοιπόν, γεννήθηκε από Έλληνες γονείς το 679 μ.Χ. στη Σάντα Σεβερίνα της Καλαβρίας, στην Ιταλία...