Ο θάνατος και η απώλεια δεν προκαλεί μόνο πόνο: δημιουργεί αναστάτωση και σύγχυση. Όταν χάνεται ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, δεν χάνεται απλώς ένα άτομο, αλλά και το σύνολο των συνδέσεων, των δράσεων και των εννοιών που διαμόρφωναν την καθημερινή ζωή. Το πένθος, σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι μια διαδικασία υπερνίκησης της απώλειας, αλλά ανασυγκρότησης της ζωής και της μνήμης που διαταράχθηκε από τον θάνατο. Θρήνος και πολιτισμική ανασυγκρότηση Η πολιτισμική ψυχολογία επισημαίνει ότι ο θρήνος δεν αφορά την "υπερνίκηση" της απώλειας,γράφει η Belen Jimenez Alonso, Καθηγήτρια Ψυχολογίας, σε άρθρο της στο The Conversation. Αντίθετα, πολλές κουλτούρες αναζητούν τρόπους να διατηρήσουν τον δεσμό με τους νεκρούς. Η μνήμη και η παρουσία τους συνεχίζονται μέσα από αντικείμενα, ιστορίες, τελετές ή ακόμη και ψηφιακές πλατφόρμες. Ένας τάφος, μια φωτογραφία, ένα τραγούδι ή ένα ψηφιακό προφίλ λειτουργούν ως γέφυρες που ανασυνθέτουν την ιστορία της ζωής...