Άλλοτε ήταν οι καλύτερες στιγµές της ζωής σου, να γνωρίζεις ποιος µένει δίπλα σου στον πάνω ή στον κάτω όροφο µιας πολυκατοικίας, να σου λέει µια "καληµέρα" και να τον ρωτάς "τι κάνουν τα παιδιά, η οικογένεια;". Να βλέπεις ποιος γείτονας είναι αστός και να καταλαβαίνεις, όταν σε συναντάει και σου χαµογελάει στον δρόµο, αν νοιάζεται για σένα να σου παραβρεθεί σε περίπτωση µιας αναποδιάς. Τότε γνώριζες, τώρα πια δεν ξέρεις. Φαινόµενα µε ανθρώπινη οικεία διάθεση σπανίζουν. Αντικρίζεις πληθώρα αγνώστων, που έρχονται για µια βραδιά και φεύγουν αξηµέρωτα, αφήνοντας τα φώτα αναµµένα, χωρίς να προαναγγέλλεται η άφιξη, οι ηµέρες διαµονής, ούτε και η αναχώρηση. Κανείς δεν µένει πολύ, ώστε να να τον γνωρίσεις. Κλείνεις µια συµφωνία, γίνεται πληρωµή µέσω διαδικτύου, νοικοκύρης, και Μπιερµπιστής µένουν άγνωστοι και πάµε γι' άλλα! Εν τω µεταξύ οι τιµές κατοικιών να νοικιαστούν από µόνιµους έχουν απογειωθεί. Υπάρχει ύπουλος και δόλιος κίνδυνος, για...