Μα τι μίζεροι που είμαστε! Καθόμαστε τώρα και ψειρίζουμε μια ιστορία που αιμοδοτεί τους περήφανους παραγωγούς μας. Για ποιους έδωσαν μάχη με νόμους και θεσμούς υπουργοί, υφυπουργοί, υπηρεσιακοί και κομματάρχες; Για την τσέπη τους; Οχι βέβαια! Για τον πρωτογενή τομέα τα έκαναν όλα. Εντάξει. Και για την ψήφο. Κι έρχονται διάφορες απ' έξω να μας κουνήσουν το δάχτυλο. Σε ποιους; Σε εμάς. Που όταν χτίζαμε Παρθενώνες, αυτές ήταν ακόμη πάνω στα δέντρα και τρώγαν βελανίδια. Ετσι δεν είχε πει και ο αείμνηστος Αθανασόπουλος σε βέλγο αξιωματούχο για το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι; Εχει συνέχεια το κράτος! Και δεν είναι μόνο η Κοβέσι. Θυμηθείτε λίγο παλαιότερα την επιτροπή PEGA και τη Σοφί Ιντ Βελντ που έψαχνε τα των υποκλοπών. Ούτε εκείνη άρεσε. Ούτε στους κυβερνώντες, ούτε στους δημοσιολόγους που φωνάζουν και σήμερα, όπως και τότε. Σε εκείνους που, βαφτίζοντας το κρέας μπάμιες, εξομοιώνουν το ανεξιχνίαστο σκάνδαλο των υποκλοπών με τις επισυνδέσεις...