Αχ, πιτσιρίκο, γεια σου! Γράφω μ' ένα παρατεταμένο αχ. Ούτε ένα βαχ για να το κλείσει. Θύματα, θύματα, θύματα... Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Καλή όρεξη για τους μερακλήδες! Σερβίρεται πάντα σε μελλοντικό χρόνο από θύμα που ξέρει να περιμένει. Μόνο που η εκδικητικότητα προϋποθέτει μνησικακία. Και μπόλικη σάλτσα θυματοποιημένης αθωότητας. Να ζεις ως θύμα τροφοδοτώντας το δηλητήριο που σε καθηλώνει ψυχοπνευματικά στην αναπαυτική θέση του νηπίου-τέρατος. Εννοείται πως η θέση αυτή χωράει πολλά μαξιλαράκια ανόητων τεχνικών αυτοβελτίωσης. Για να γίνεις άνθρωπος, λες. Το μόνο που γίνεσαι είναι μια ουρανομήκης ναρκισσάρα. Θύματα κάθε κατηγορίας εξαπολύουν μύδρους κατά της ''λεκτικής'' και ''ψυχολογικής'' βίας. Που υπέστησαν και τραυματίστηκαν ανεπανόρθωτα. Στροβιλίζονται σε μια θολούρα αυτοαναφορικότητας, σε μια ώσμωση αφελείας, ασυνείδητης ή και συνειδητής πονηρίας επαληθευμένης από τσιτάτα των κοινωνικών δικτύων. Σε μια...