Η απώλεια ενός παιδιού δεν μοιάζει με κανέναν άλλο πόνο. Δεν πρόκειται για ένα γεγονός με σαφή χρονικά όρια αλλά για μια εμπειρία που εγγράφεται βαθιά στην ψυχοσύνθεση του γονέα. Στην Ελλάδα, το πένθος παραμένει μια σιωπηλή υπόθεση. Είναι ένα θέμα-ταμπού, ιδιαίτερα όταν αφορά την απώλεια ενός παιδιού που συχνά τείνει να αποσιωπάται. Οι γύρω συχνά δυσκολεύονται να βρουν λόγια ή τρόπους που να ανακουφίζουν -κι έτσι, οι γονείς μπορεί να βιώσουν τη μοναξιά πιο έντονα.Μέσα σε αυτή τη "σφαίρα του αδιανόητου" που βρέθηκε η κυρία Μυρτώ Πισπινή μετά την απώλεια του γιου της, αποφάσισε να δημιουργήσει η ίδια την υποστήριξη που είχε ανάγκη και δεν βρήκε. Έτσι γεννήθηκε η Ομάδα Πενθούντων Γονέων "Για τον Χρήστο", μια πρωτοβουλία που παρουσιάζεται στο ygeiamou.gr. Μια σταθερή δομή υποστήριξης, όπου η εμπειρία της απώλειας μπορεί να εκφραστεί και να βρει ανταπόκριση. "Για μένα, δεν ήταν επιλογή. Αποτέλεσε ζήτημα ψυχικής ανθεκτικότητας και...