ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ, οι οποίες -αν και δεν διανύουμε οποιουδήποτε τύπου προεκλογική περίοδο- εμφανίζονται, χωρίς (;) ουσιαστική αιτία, με μεγάλη συχνότητα, είναι πως στεκόμαστε με ιδιαίτερη έμφαση στις αποδόσεις των κομμάτων. Πρόθεση ψήφου, αναγωγή και παράσταση νίκης. Καμιά φορά αναφερόμαστε και στη δημοφιλία που συγκεντρώνουν οι πολιτικοί αρχηγοί, αν και όλοι γνωρίζουμε πως αυτή η παράμετρος δεν έχει ιδιαίτερη σημασία και δεν θα παίξει κανένα ρόλο όταν έρθει η ώρα της κάλπης. Μια απόδειξη γι' αυτόν τον ισχυρισμό, που ουσιαστικά έχει αποδειχτεί με βεβαιότητα, είναι πως ο Κωστής Στεφανόπουλος και ο Λεωνίδας Κύρκος στην εποχή τους ήταν από τα πιο δημοφιλή πολιτικά πρόσωπα, πιο δημοφιλή και αγαπητά ακόμα και από πρωθυπουργούς∙ κι όμως, τα κόμματα των οποίων ηγούντο όχι απλώς δεν τα πήγαιναν καλά την ώρα των εκλογών αλλά συχνά δεν κατάφερναν να συγκεντρώσουν το απαιτούμενο όριο του 3% για να μπουν στη Βουλή.