Η 21η Μαρτίου σηματοδοτεί τόσο την αρχή της άνοιξης όσο και τη Γιορτή της Μητέρας στην Παλαιστίνη. Μια μέρα γιορτής, ελπίδας, αλλά μας είναι δύσκολο να σκεφτούμε την ελπίδα τώρα. Ο 12χρονος γιος μου μου ζήτησε συγγνώμη γιατί δεν μπορούσε να μου αγοράσει ένα δώρο για την Ημέρα της Μητέρας. Τον αγκάλιασα και του είπα ότι η επιβίωσή τους - προς το παρόν - είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μου έχει δώσει ο Θεός, δεν θέλω τίποτα περισσότερο. Ζω στη Μπέιτ Λάχια. Εξακολουθούμε να καθαρίζουμε τα ερείπια, προσπαθώντας να αποκαταστήσουμε το κατεστραμμένο σπίτι μας, να το κάνουμε κατοικήσιμο, περισσότερο από ένα μήνα μετά την επιστροφή μας στο βορρά. Τα πάντα εδώ είναι ένας αγώνας: το να είσαι μητέρα κατά τη διάρκεια μιας γενοκτονίας είναι να μάχεσαι, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο για να κρατήσεις ζωντανή την οικογένειά σου όταν τίποτα δεν είναι διαθέσιμο. Η πρόσβαση σε πόσιμο νερό είναι μια μάχη· η εξασφάλιση τροφής είναι μια μάχη· η απόκτηση...