Ένας σύμμαχος. Ένας φίλος. Ένα στήριγμα. Ένα απάγκειο. Ένα αποκούμπι. Αυτό ήταν ο Πάνος Γεραμάνης, ο δημοσιογράφος και ποιητής ήχου, λόγου και κυρίως πάθους και μερακιού για το ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Για το "γνήσιο κι ανόθευτο λαϊκό τραγούδι", όπως επέμενε να γράφει, πιστός σ' έναν αγώνα κόντρα στη φτήνια που γέμισε γύρω τους αρμούς ενός μουσικού συστήματος, το οποίο έμπασε νερά από τα κιτάπια των λογιστών στις πολυεθνικές δισκογραφικές (αγαπημένη του επωδός). "ΤΑ ΝΕΑ", 3.5.2005, Ιστορικό Αρχείο "ΤΟ ΒΗΜΑ" & "ΤΑ ΝΕΑ" Αυτόν τον σύμμαχο, το αποκούμπι, το καταφύγιο έχασαν οι άνθρωποι του "παλιού καλού" λαϊκού τραγουδιού (ακούγεται "παλιακό", αλλά δεν ήταν ποτέ για τον Πάνο Γεραμάνη. Ήταν προμαχώνας και μετερίζι για αγώνες ήθους και αισθητικής). "ΤΑ ΝΕΑ", 10.6.1989, Ιστορικό Αρχείο "ΤΟ ΒΗΜΑ" & "ΤΑ ΝΕΑ" Ποιος θα φροντίζει πια για όλους εκείνους που αναδείχτηκαν σε "μεγάλους ερμηνευτές" ή "μεγάλους συνθέτες" (κι ας είναι καταχρηστικοί οι...