Σε όσα έχουμε ήδη αναφέρει για τα χαρακτηριστικά εκείνα που διαφοροποιούν τους Νόμους από τα προηγηθέντα πλατωνικά συγγράμματα οφείλουμε να προσθέσουμε το ύφος. Εδώ, στην κατάληξη πλέον μιας πορείας που ακολουθεί ο μεγάλος φιλόσοφος στα όψιμα έργα του, το ύφος γίνεται ούτως ειπείν γεροντικό, στρυφνό και άκαμπτο, αποστασιοποιημένο από το δροσερό και χαρίεν ύφος, τη γνήσια αττική "χάριν", που εξασφάλισε στον Πλάτωνα μια θέση ανάμεσα στους μεγάλους κλασικούς του ελληνικού πεζού λόγου. Ξεχωριστής αναφοράς χρήζει η Επινομίς, που εξετάζεται ως παράρτημα των Νόμων. Σύμφωνα με τον Διογένη τον Λαέρτιο, το μικρό αυτό σύγγραμμα -αναφέρεται στην επιστήμη των αριθμών και περιλαμβάνει στοιχεία αστρονομικής θεολογίας, υπό τη σαφή επίδραση του πυθαγορισμού- είναι έργο του γραμματέα της Ακαδημίας και μαθητή του Πλάτωνος, του Φιλίππου του Οπουντίου. Ο τελευταίος, πάντα κατά την ίδια πηγή, ήταν εκείνος που εξέδωσε τους Νόμους αξιοποιώντας τις διαθέσιμες...