Χωρίς διακοπές, εννοώ. Είναι λοιπόν απολύτως φυσικό να υπάρχει και να εκδηλώνεται ολότελα διαφορετική διαλεκτική, καθώς ο πρώτος θεσµός βρίσκεται στο χτίσιµο, ενώ ο δεύτερος έχει βαρύ και οπισθογεµές δυναµικό. Ολα τους είναι διαφορετικά. Αλλά το κύριο γνώρισµά τους έγκειται στη στάση απέναντι στη βιασύνη. Και η Εκκλησία δεν βιάζεται καθόλου. Δείτε µόνο πότε δέχτηκε το Γρηγοριανό Ηµερολόγιο. Ακόµη τµήµατά της δεν έχουν αποξενωθεί από αυτό. Και δεν είναι ζήτηµα οπισθοδρόµησης, όπως νοµίζουν οι πολλοί. Διότι την ισχυρή αυτοτέλεια των Μητροπόλεων έναντι της ηγεσίας τους την κέρδισαν σε πολύ παλαιές εποχές. Τα ίδια µε πολλούς κανόνες που διατηρούνται, ενώ σε άλλα παραδείγµατα έχουν ακυρωθεί. Οι µαγικές λέξεις-κλειδιά βρίσκονται αλλού: στην ιδιότυπη χρήση της υπακοής ως γενικής αρχής και στην έννοια της ιδιοπροσωπίας. Αµφότερες παραµένουν ισχυρές στην Εκκλησία, παρόλο που ανιχνεύονται παντού και πάντα ανταρσίες και παρεκτροπές. Απλώς θα...