ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ χρόνια και, ιδιαίτερα, μετά την πρώτη καραντίνα, η επίσκεψη σε ένα θερινό σινεμά συνιστά ξεχωριστό event, συχνά ανεξάρτητο από την κινηματογραφική εμπειρία και συνήθεια - πολύς κόσμος πρώτα αποφασίζει να πάει θερινό και έπειτα επιλέγει την ταινία, ενίοτε θα μπει μέσα ό,τι κι αν παίζει ο κινηματογράφος. Αν και για ακόμα μια χρονιά υπήρξε μια (πολύ) μικρή βελτίωση, τα χειμερινά σινεμά δεν έχουν φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Ναι, θα μπορούσαν να τα καταφέρουν, αλλά για να συμβεί αυτό απαιτούνται συλλογικές, συντονισμένες προσπάθειες, γενναίες αποφάσεις, έξυπνος προγραμματισμός, αναβάθμιση της παρεχόμενης εμπειρίας και, οπωσδήποτε, πιο προσιτές τιμές. Η τιμή του εισιτηρίου θα είναι ένα μεγάλο στοίχημα για τα θερινά σινεμά φέτος, καθώς μερικές αίθουσες αποφάσισαν να την αυξήσουν, φτάνοντας σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και τα 10 ευρώ. Αυτό, πέρα από πιθανές επιπτώσεις στην κίνηση του κυλικείου - το πατατάκι από το σπίτι θα πάει...