Ελίνα Γιουνανλή© Υπάρχουν στιγμές στο θέατρο που η αλήθεια γίνεται σχεδόν ανυπόφορη. Που η σκηνή παύει να είναι τόπος αναπαράστασης και μετατρέπεται σε καθρέφτη - οδυνηρό, εκτυφλωτικό, αλλά απολύτως αναγκαίο. Σ' αυτή τη λεπτή και εύφλεκτη ζώνη κινείται η Λένα Παπαληγούρα, μια ηθοποιός που συναντά τις ηρωίες που ερμηνεύει με φόρα, ακόμα κι όταν είναι μόνη στη σκηνή, σε μονολόγους. Τις αφουγκράζεται, τις αφήνει να την διαπεράσουν, και μαζί τους διαρρηγνύει τα όρια ανάμεσα στο πρόσωπο και τον ρόλο. Το είδαμε με την "Κατερίνα" του Αύγουστου Κορτώ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη - εκεί όπου η Παπαληγούρα μας ταξίδεψε στα βάθη μιας ψυχής που φλέγεται. Και το βλέπουμε ξανά στο "Prima Facie" της Suzie Miller όπου ενσαρκώνει την Tessa Ensler, μια δικηγόρο που πίστεψε ακράδαντα στη δικαιοσύνη, μέχρι τη στιγμή που το ίδιο το σύστημα στράφηκε εναντίον της. Ελίνα Γιουνανλή© Η παράσταση επιστρέφει στο Θέατρο Πορεία για δεύτερη χρονιά (από 3/11)...