Εντάξει, θα μπορούσε να είναι και χειρότερα. Ας πούμε, ο Πρωθυπουργός να αντιγράφει πλήρως τον Τραμπ και να λέει "είσαι απαίσιος δημοσιογράφος" σε όποιον κάνει δυσάρεστες ερωτήσεις, να ειρωνεύεται εκπομπές και κανάλια ή να τα αποκλείει από το μπρίφινγκ. Ισως θα πρέπει να λέμε κι ένα "ευχαριστώ" που τη βγάζουμε σχετικά καθαρή. Να, ας πούμε, αυτό το τελευταίο του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώ έδινε συνέντευξη σε ένα (κάπως φιλικό ας το πούμε) ραδιόφωνο και αποφάσισε να απαντήσει σε ένα κριτικό άρθρο με την προτροπή "μη διαβάζετε μόνο "Guardian", είναι η "Εφημερίδα των Συντακτών" της Βρετανίας". Προσβολή δύο σε ένα, δεν την τσιγκουνεύτηκε, αν και πέταξε κι ένα "καλός κι ο "Guardian"", με συγκατάβαση σχολιασμού κομμωτηρίου, του τύπου "καλό και το μαλλάκι σου, Καίτη μου", το λεγόμενο και "προσβλιμέντο". Δεν θυμάμαι, ομολογώ, σε ποιο σοβαρό κράτος οι σοβαροί πολιτικοί θεωρείται ΟΚ να επιδίδονται σε τέτοιου είδους κριτικές και επιθέσεις ονομαστικά...