Γράφει ο συνεργάτης μας, ιστορικός ερευνητής Στέφανος Μίλεσης Το καλοκαίρι του 1951 σε ερημική ακρογιαλιά της Ικαρίας, στον Κακοπέρατο, τα χέρια ενός ταλαντούχου γλύπτη, εργάστηκαν πάνω στο άγριο βράχο της ακτής, δημιουργώντας τη σιλουέτα μιας γυναίκας. Ένας πελώριος άγριος βράχος μεταμορφώθηκε ξαφνικά σε μια γυναίκα που έχει το βλέμμα της στραμμένο στη θάλασσα. Ένας απότομος βράχος που κάθεται στη θάλασσα άγριος και τεράστιος στις διαστάσεις καθιστά δύσκολο το πέρασμα από την ακτή κι έτσι προέκυψε και το όνομά του "Κακοπέρατος". Όμως η μορφή του βράχου ήταν "ανθρωπομορφική" ήδη από τη φύση καμωμένη. Χρειαζόταν η παρέμβαση ενός ανθρώπου, που με την δημιουργική τέχνη του γλύπτη και την ματιά του καλλιτέχνη να πραγματώσει μια ιστορία του νησιού, να δώσει σχήμα στο βράχο. Κι αυτός ο γλύπτης ήταν ο Νικόλαος Ίκαρης (Αϊβαλιώτης) από την Ικαρία. Σκαρφάλωσε πάνω στον "Κακοπέρατο", δέθηκε με σχοινιά και για ώρες άρχισε να τον μελετά από κοντά.