Η πεθερά μου είναι μια καλοβαλμένη 60άρα, που ασχολείται με τον εαυτό της, με πολύ καλές γνώσεις μαγειρικής και γενικά η γνώμη της μετράει στην οικογένεια. Την σέβομαι και την αγαπώ, αλλά και αυτή με βοηθά, σε ότι της ζητώ και μάλιστα δεν με κρίνει ποτέ για τις πράξεις μου. Όταν μάλιστα γέννησα το πρώτο μου παιδί, άφησε στην άκρη όλες της τις δραστηριότητες, για να αφοσιωθεί σε μένα και το μωρό μου.Ήρθε λοιπόν η ώρα που θα πρέπει να βαφτίσουμε το παιδί. Εγώ και ο άντρας μου αποφασίσαμε να του δώσουμε το όνομα της μητέρας μου.Η πεθερά μου φαίνεται πως έχει προσδοκίες, σχετικά με το όνομα που θα δώσουμε στο μωρό. Δεν το έχει αναφέρει, το θέμα του ονόματος, αλλά καταλαβαίνω ότι θέλει να του δώσουμε το δικό της όνομα, Ευλαμπία. Υποθέτω, ότι επειδή με βοηθάει και κρατά το παιδί όλη μέρα, θα θέλει και να του δώσουμε το δικό της. Δεν λέω, ωραίο όνομα και σπάνιο αλλά εγώ θέλω να δώσω το όνομα της μητέρας μου, Πηνελόπη. Δεν με είχε απασχολήσει...