ΕΝΑ ΠΛΗΘΟΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ, ιστορικών, περιβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικών έχει διαμορφώσει τα τοπία που αποτελούν την κοινή μας κληρονομιά. Ένα τοπίο δεν είναι απλώς ένα κομμάτι γης με ή χωρίς ανθρώπινες επεμβάσεις. Είναι μια ζώσα, πολιτιστική και περιβαλλοντική οντότητα, η οποία ενσωματώνει μνήμη, εμπειρία και συνέχεια, και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζωντανή ανθρώπινη παρουσία, τους κατοίκους της. Με αυτή την προσέγγιση κατά νου, που έχει διατυπωθεί επανειλημμένως από χωροτάκτη-πολεοδόμο με μακρά ενασχόληση με το ζήτημα, η πρόσφατη εκδήλωση με θέμα τη νομική προστασία του αγροτικού και του πολιτιστικού τοπίου των Κυκλάδων δεν θα μπορούσε παρά να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η αίθουσα στο επιβλητικό νεοκλασικό του Ιωνικού Κέντρου, στην καρδιά της Πλάκας, ήταν γεμάτη. Απ' έξω ακουγόταν ο γνώριμος ήχος της τουριστικής Πλάκας: μουσικό φολκλόρ για τις ορδές τουριστών, βαριές μυρωδιές από τις ταβέρνες, φωνές από τους πελάτες και...