Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πόλη. Η πόλη είχε πάρα πολλούς δρόμους - κι αυτό ήταν το πρώτο πρόβλημα. Το δεύτερο πρόβλημα ήταν πως κανείς απ' όλους αυτούς τους δρόμους δεν οδηγούσε κάπου, έτσι που ένας πολιτικός που θα ήθελε να κερδίσει τις εντυπώσεις θα έπρεπε να υιοθετήσει ως σλόγκαν της προεκλογικής εκστρατείας του μια φράση του τύπου "Ψηφίστε Τάδε Και όλοι οι δρόμοι της πόλης θα οδηγούν στο πουθενά!". Ακόμα και το Πουθενά άρχιζε να σου μοιάζει με Κάπου αν ζούσες για πολύ καιρό στην πόλη. Κάποτε, σε έναν από τους δρόμους της πόλης, μια γυναίκα καθόταν πίσω από το τιμόνι του μεταχειρισμένου Σιτροέν της και το Σιτροέν της πίσω από το φορτηγάκι ενός αρτοποιείου, στο κέντρο μιας διασταύρωσης πέντε κατευθύνσεων. Το φορτηγάκι θα πρέπει να μετέφερε παιδιά. Η γυναίκα δεν μπορούσε να ξέρει με σιγουριά, πάντως αυτό της θύμιζε η μυρωδιά που ερχόταν από κει μέσα - μυρωδιά μωρού, μυρωδιά γλυκού, απαλού, ζεστού, εφήμερου. Κάτι που μπορείς...