Σαν σήμερα, στις 28 Νοεμβρίου του 1925, γράφτηκε ένα από τα πιο μελανά κεφάλαια στην ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης και των ιδεολογικών συγκρούσεων που τη χαρακτήρισαν. Οι δύο κορυφαίες μορφές της παιδαγωγικής και του δημοτικισμού, ο Δημήτριος Γληνός και ο Αλέξανδρος Δελμούζος, παύθηκαν από τις θέσεις τους στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, κατόπιν απόφασης που έκρινε το διδακτικό τους έργο ως " εθνικά επιβλαβές ". Το γεγονός αυτό, γνωστό ως τα " Μαρασλειακά ", δεν ήταν απλώς μια διοικητική πράξη, αλλά η κορύφωση μιας δεκαετούς μάχης μεταξύ των προοδευτικών μεταρρυθμιστών και των συντηρητικών δυνάμεων που έβλεπαν στο δημοτικισμό και στις νέες παιδαγωγικές μεθόδους μία απειλή για την εθνική ταυτότητα και τη θρησκευτική πίστη. Η υπόθεση των Μαρασλειακών αποτελούσε την τρίτη, και ίσως την πιο καταλυτική, αποτυχία του κινήματος για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, μετά το πείραμα του Ανώτερου Δημοτικού Παρθεναγωγείου του Βόλου...