Η σημασία της δουλειάς για την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα του αρχαίου κόσμου αλλά και μεταγενέστερων κοινωνικών μορφών είναι γνωστή. Ωστόσο, αυτό που πάντα προβληματίζει είναι ότι στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, η δουλειά δεν αποτελεί ένα αντικείμενο λόγου, με τον τρόπο που υπάρχουν φιλοσοφικά ή ποιητικά κείμενα για τον έρωτα, το ωραίο ή τον θάνατο. Προφανώς υπάρχουν αναφορές στη δουλεία, με πιο χαρακτηριστικό τον ορισμό του Αριστοτέλη για τον δούλο ως έμψυχο κτήμα και εργαλείο, όμως συγκροτούμε τον στοχασμό για τη δουλεία περισσότερο μέσα από τις σιωπές των αρχαίων κειμένων, παρά με αυτό που λέγεται. Αυτό το ερώτημα απασχολεί το βιβλίο του Πωλέν Ισμάρ "Ο καθρέφτης του Οιδίποδα. Σκέψεις για τη Δουλεία", που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις σε μετάφραση του Γιώργου Καράμπελα. Όπως σημειώνει προλογικά ο συγγραφέας, επιδιώκει να προσεγγίσει το θέμα μέσα από την οπτική μιας "ανθρωπολογίας του υπόρρητου" και την υπόθεση...