Μέσα σε μια εποχή που κάθε κοινωνική αλληλεπίδραση μοιάζει να χρειάζεται ρυθμό, περιεχόμενο και εξυπνάδα, αυτή η ασυνήθιστη συνύπαρξη χωρίς λόγια έχει γίνει μία από τις πιο ανακουφιστικές μορφές κοινωνικότητας. Οι σιωπηλές λέσχες βιβλίου εμφανίζονται ως η πιο απρόσμενη τάση της μεταπανδημικής εποχής: ομάδες ανθρώπων που συναντιούνται όχι για να συζητήσουν, αλλά για να διαβάσουν σιωπηλά, ο καθένας το δικό του βιβλίο. Ένας νέος τρόπος κοινωνικότητας, ειδικά φιλικός προς όσους προτιμούν την ηρεμία. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Οι σιωπηλές λέσχες βιβλίου εμφανίζονται, εκ πρώτης όψεως, σαν μια ήρεμη παραδοξότητα: άνθρωποι που συναντιούνται για να μην μιλήσουν, να μη σχολιάσουν, να μη παρουσιάσουν άποψη, αλλά απλώς να καθίσουν μαζί και να διαβάσουν. Κι όμως, μέσα σε μια εποχή που κάθε κοινωνική αλληλεπίδραση μοιάζει να χρειάζεται ρυθμό, περιεχόμενο και εξυπνάδα, αυτή η ασυνήθιστη συνύπαρξη χωρίς λόγια έχει γίνει μία από τις πιο...