Μέσα στα πεντακόσια περίπου λογοτεχνικά βιβλία που εκδίδονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα, δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσει το αναγνωστικό μας κοινό τους ολίγους νέους συγγραφείς που αξίζουν αληθινά και που αντιπροσωπεύουν το μέλλον των ελληνικών γραμμάτων. Πρέπει λοιπόν να τους δίνεται βοήθεια, αν πιστεύουμε πως η λογοτεχνία αποτελεί μια αξία του έθνους που είναι ανάγκη να διατηρηθεί. Εννοώ την πιο ουσιαστική και γόνιμη βοήθεια: την ευκαιρία να αποκτήσουν αναγνώστες. Και τούτο μόνο από τις στήλες του τύπου μπορεί να γίνεται. Θέλω σήμερα να συστήσω το μυθιστόρημα του κ. Σπύρου Πλασκοβίτη "Το φράγμα" σε όσους αναγνώστες έχουν την καλοσύνη να με παρακολουθούν, καθώς παλαιότερα σύστησα, από άλλη στήλη, το πρώτο βιβλίο του κ. Ρόδη Ρούφου και πιστεύω ότι δεν βγήκα γελασμένος. Οι δύο αυτοί νεώτεροι πεζογράφοι έχουν ξεπεράσει το στάδιο των υποσχέσεων και είναι ήδη συγγραφείς υπολογίσιμοι, στην αρχή της ωριμότητάς τους. Η παρουσία τους μας πείθει ότι...