Γκρίζα σύννεφα σκεπάζουν την πολιτική ζωή του τόπου. Την προσδοκία διαδέχθηκε η απομάγευση. Την απαντοχή η διάψευση. Την ελπίδα η απογοήτευση. Αν τα αντανακλαστικά μας λειτουργούν στοιχειωδώς, εύκολα διαπιστώνουμε ότι η ατμόσφαιρα στην ευρύτερη κοινή γνώμη έχει βαρύνει αρκετά. Υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια, διάχυτη δυσπιστία, υποβόσκουσα αμφισβήτηση. Ο υπόκωφος ήχος που διαπερνά το κοινωνικό σώμα, καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Τα ευρήματά τους δείχνουν να σωρεύονται ολοένα και περισσότερο πυκνά νέφη. Όπως έγραφε ο σπουδαίος Οδυσσέας Ελύτης, "Τα καμπαναριά και στέγες, μες στη συννεφιά". Η κρίση εμπιστοσύνης τα συμπαρασύρει όλα. Την πολιτική. Τα κόμματα. Τους θεσμούς. Η ανεπάρκεια τους, οι αγκυλώσεις τους, οι δυσλειτουργίες τους και προπαντός η ποδηγέτησή τους, εύλογο είναι να επιτείνουν την απαξίωσή τους. Η υβριδική κοινωνία των πολιτών αποδεικνύεται αδύναμη. Έτσι βλέπουμε να υπερτερούν οι αντιλήψεις, οι αξίες και οι τάσεις που...