Τα αδιέξοδα της σύγχρονης Αριστεράς στην Ελλάδα δεν φαίνονται μόνο από τα ποσοστά στις εκλογές και στις δημοσκοπήσεις. Ούτε στις αμήχανες θέσεις μπροστά στα προβλήματα της χώρας. Ούτε καν στον άγαρμπο τρόπο με τον οποίο κόμματα και πολιτικά πρόσωπα στέκονται δίπλα στα αιτήματα κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων. Τα αδιέξοδα αυτά αντικατοπτρίζονται ξεκάθαρα και στον σχολιασμό των διεθνών πολιτικών εξελίξεων. Όπως -για παράδειγμα- τη χθεσινή νίκη του 34χρονου, Δημοκρατικού και Μουσουλμάνου στο θρήσκευμα Ζόραν Μαμντάνι, ο οποίος εξελέγη δήμαρχος Νέας Υόρκης. Σύμφωνα, λοιπόν, με τους πολιτικούς της Αριστεράς και κάποιους της κεντροαριστεράς -και συγκεκριμένα τον Φάμελο, τον Χαρίτση και τον Δούκα- ο Μαμντάνι είναι δικός τους και η επιτυχία του σηματοδοτεί τη δυνατότητα νίκης της Αριστεράς, είναι νίκη της Δημοκρατίας, συνιστά ελπίδα για τον κόσμο. Είναι προφανές ότι ο πνιγμένος πιάνεται από τα... μαλλιά του, κάτι που ασφαλώς δεν απασχολεί...