Ήταν κάτι σαν... πασπαρτού για πολλές κυβερνήσεις, όποτε είχαν ζόρια στο εσωτερικό, να αλλάζουν την ατζέντα της επικαιρότητας και να στρέφονται σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Πολλοί ίσως θυμούνται και το αμίμητο που έλεγαν ακόμη και πρωθυπουργοί "έξω πάμε καλά", δηλ. στο εξωτερικό, κι ας ήταν το αποτέλεσμα ένα τεράστιο μηδέν εις το πηλίκον. Αυτό βέβαια φαινόταν λίγο καιρό μετά, όταν γινόταν, όπως λέγαμε στα μαθηματικά, η πράξη της επαλήθευσης, αλλά η δουλειά είχε ήδη γίνει. Η συνταγή αυτή, παρότι δεν αποδίδει συνήθως τα προσδοκώμενα, αφού τα εντός της χώρας ζητήματα είναι πάντα πιο μετρήσιμα και βιωμένα στην καθημερινότητα, φαίνεται πως εν πολλοίς ακολουθείται και στις μέρες μας. Λειτουργεί ως μια σύντομη δόση πολιτικού οξυγόνου, αλλά στο τέλος επανερχόμαστε σε αυτά που μας καίνε. Ωστόσο, το μεγάλο ερώτημα είναι τι γίνεται όταν κι "έξω... δεν πάμε καλά". Στην εποχή μας, που οι ειδήσεις ή οι περίπου ειδήσεις τρέχουν με απίστευτες...