Συνήθως η λεκτική κατάχρηση μιας έννοιας υποκρύπτει το άγχος του πολυλογούντος για αυτήν. Αν πχ ο Κασσελάκης μιλάει εμφατικά για αξιοπιστία, ο Φάμελλος πολύ για γενναιότητα ή ο κ Ανδρουλάκης υπερβολικά για ηθική, θυμίζουν ελαφρώς τις καρδούλες της Ζωής. Ο καθένας/καθεμία φαίνεται ότι υπερπροβάλλει αυτό που ενδομύχως γνωρίζει ότι οι υπόλοιποι ουδόλως του αναγνωρίζουν. Ads Έλλειψη ηθικών φραγμών καταλόγισε χθες ο κ Ανδρουλάκης στους αντιπάλους του, υποδυόμενος ότι δεν έχει αντιληφθεί τον ελέφαντα στο δωμάτιο του. Ο παράγοντας που επέφερε την συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ (από τον Ανδρέα στον Ανδρουλάκη) δεν είναι άλλος από την ηθική του παρακμή! Δεν προκύπτει ιστορικά ότι η ηθική ακεραιότητα είναι το ισχυρό ατού του ΠΑΣΟΚ απέναντι στους άλλους και δη απέναντι στην Αριστερά Θα όφειλε δε να ξέρει πως η υφέρπουσα τάση προς την διαπλοκή, ακυρώνει πλήρως κάθε εκ μέρους του επίδειξη τεχνοκρατικής προετοιμασίας, προγραμματικής επεξεργασίας και...