Επέρχονται η φθορά και η γκρίνια, ο κόσμος "δεν ακούει" τα ίδια πράγματα που "άκουγε" πριν από λίγους μήνες, είναι πολύ πιο δύσπιστος και αρπάζεται πολιτικά με λιγότερο σημαντικά λάθη, σφάλματα ή και σκάνδαλα που γίνονταν από την ίδια κυβέρνηση. Γι' αυτό άλλωστε και έως σήμερα δεν έχουμε δει μια κυβέρνηση ή έναν πρωθυπουργό να κερδίζει και τρίτη τετραετία στη σειρά. Ακούω λοιπόν αλλά και διαβάζω τώρα που μένει ακόμα ουσιαστικά βαριά-βαριά ένα 18μηνο, το πολύ, για τις εκλογές ότι "όπου να 'ναι πέφτει η κυβέρνηση, φεύγει ο Μητσοτάκης, δεν τον θέλει ο κόσμος, ούτε οι ολιγάρχες, ούτε τα συμφέροντα, ούτε τα Νεφελίμ και τα Ελοχίμ, άσε που έχει συνεννοηθεί και ο Πάνος Καμμένος ότι τον Νοέμβριο έρχονται, όπως έλεγε στο τηλέφωνο με έναν γκανγκστεράκο". Ποιος τον θέλει και ποιος δεν τον θέλει ή κάθε πότε αλλάζει γνώμη για την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη το παρακολουθώ ως δημοσιογράφος, έχει το ενδιαφέρον του, αλλά έως εκεί. Για μένα λίγη αξία...