Δύο και πλέον χρόνια μετά την τραγωδία στα Τέμπη, οι φωνές όσων επέζησαν δεν σίγησαν. Αντίθετα, δυναμώνουν. Μέσα από βαθιά προσωπικά τραύματα, σωματικά και ψυχικά, δυναμώνει η αποφασιστικότητα των ανθρώπων αυτών, που δεν ζητούν απλώς δικαιοσύνη για τους 57 νεκρούς. Ζητούν να μη γίνει καμία ζωή "παράπλευρη απώλεια" στο όνομα της αδιαφορίας ή της συγκάλυψης. Ο Αντώνης Αντωνίου, που μιλά στο Documento, είναι ένας από αυτούς. Σώθηκε από τη σύγκρουση, αλλά η ζωή του άλλαξε οριστικά. Οι πληγές στο σώμα του έκλεισαν αργά, οι εσωτερικές όμως είναι οι πιο βαθιές και παραμένουν ανοιχτές. Παρ' όλα αυτά, δεν επέλεξε τη σιωπή. Συμμετείχε στις πορείες, απαίτησε λογοδοσία, μίλησε δημόσια. Οχι από πείσμα, αλλά από χρέος. Και βρέθηκε, ξανά, αντιμέτωπος με την αδιαφορία. Προς το τέλος μάλιστα της μεγαλειώδους συγκέντρωσης της 28ης Φεβρουαρίου 2025 η αστυνομία τον προσήγαγε μαζί με άλλους 20 άτομα για "τυπικό έλεγχο". Ενώ είπε στους αστυνομικούς ότι...