Τώρα που ολοκληρώθηκε η διαδικασία για την Προανακριτική και το καλοκαίρι χάνει σιγά-σιγά τον πρώτο μήνα του, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι "τα Τέμπη" θα περάσουν σε μια ήσυχη φάση και μετά την κορύφωση της έντασης στη Βουλή, εξαντλούνται οι ευκαιρίες της αντιπαράθεσης και περιορίζονται οι γραμμές αυτής της παρατεταμένης πολιτικής μάχης. Λογικό να αποτελεί στόχο και προσδοκία της κυβερνητικής πλευράς, που δοκιμάστηκε και θα δοκιμαστεί ακόμη από αυτή την τραγωδία. Υπάρχουν ζητήματα που άγγιξαν το κοινωνικό σώμα και σχετικά σύντομα έμειναν πίσω, τα σκέπασε η λήθη και η ανάκλησή τους έχει συχνά μια ιδιοτέλεια και μια ευκαιριακότητα. Το "Σάμινα" ήταν μια τραγωδία με ογδόντα νεκρούς πίσω του και τον πόνο αντίστοιχο για τους δικούς τους. Η απώθηση και η λήθη είναι πολύ ανθρώπινα και για τους οικείους προϋπόθεση αντοχής για τα επόμενα βήματα. Ο θάνατος δεν διαγράφεται, βρίσκει όμως έναν τόπο στην ατομική συνείδηση να αποσυρθεί, ζωντανός...