Η συζήτηση, η οποία έγινε στην Ελληνική Βουλή για τις κατηγορίες οι οποίες έπρεπε να αποδοθούν εναντίον των πολιτικών προσώπων σε σχέση με την τραγική υπόθεση των Τεμπών , ήταν εξόχως απογοητευτική και κατώτερη των περιστάσεων. Και θα επιθυμούσα σύντομα να διατυπώσω τις ακόλουθες παρατηρήσεις: 1. Ο χωρίς ηθικές αρχές διάλογος που διεξήχθη μεταξύ των αρχηγών των κομμάτων και των Βουλευτών για αυτή την υπόθεση. Στις 18 Μαρτίου του 1968 ο μετέπειτα δολοφονηθείς Ρόμπερτ Κένεντι έκανε μια εμπνευσμένη ομιλία στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας και εκεί υποστήριξε την ακόλουθη άποψη. Δηλαδή, ότι η οικονομική ανάπτυξη και το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν είναι μεν σημαντικά μεγέθη , αλλά υπάρχουν κάποια άλλα "υπαρξιακά πράγματα" σε μια δυτική δημοκρατία τα οποία είναι ακόμη πιο σημαντικά. Όπως η υγεία των παιδιών μας, η ποιότητα της εκπαίδευσης , η ομορφιά της ποίησης και το "πνευματικό επίπεδο του δημόσιου διαλόγου" ( Sandel , Δικαιοσύνη). Και "πιάνομαι"...