Παίρνω το θάρρος να διατυπώσω κάποιες εκτιμήσεις για το τι μέλλει γενέσθαι στη Μέση Ανατολή. Όχι με τον στόμφο του γεωπολιτικού αναλυτή των σόσιαλ μίντια. Ούτε με τον ιδεαλισμό -λέγε με ιδεοληψία- εκείνων που εκλαμβάνουν τις επιθυμίες τους ως πραγματικότητα, που μονίμως μπερδεύουν το ον με το δέον. Μα με την ψυχραιμία που σού δίνει η ηλικία. Η προσωπική ανάμνηση της πτώσης του Τείχους, της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, των δυό πολέμων στο Ιράκ, της "Αραβικής Άνοιξης", που την πανηγύρισαν έξαλλα οι αφελείς σαν θρίαμβο της δημοκρατίας... Η Ιστορία προφανώς δεν επαναλαμβάνεται μηδέ ως φάρσα - έχουν πάρει μια φράση του Μαρξ και την έχουν κάνει καραμέλα. Έχει απλώς η Ιστορία τα μοτίβα της. Τον καμβά της. Αν τον κοιτάξεις προσεκτικά και απροκατάληπτα, μπορείς να προβλέψεις σε αδρές γραμμές το κέντημα. Βοηθάει σε αυτό κι ο Θουκυδίδης, που θα έπρεπε όλοι να τον έχουμε στο μαξιλάρι μας. Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν πρόκειται να ξεσπάσει. Πριν...