Η κυρίαρχη εξήγηση επί δύο αιώνες ήταν πως ο κύριος φονιάς του στρατού δεν ήταν ούτε το κρύο ούτε ο εχθρός, αλλά o τύφος, μία ασθένεια που εξαπλώνεται μέσω των ψειρών του σώματος και προκαλεί υψηλό πυρετό, εξάντληση και θάνατο. Το 1812, η εκστρατεία του Ναπολέοντα στη Ρωσία σφράγισε με ανεξίτηλο τρόπο το όνομά του στην Ιστορία, όχι ως θρίαμβος, αλλά ως μια από τις πιο συντριπτικές ήττες που γνώρισε ποτέ στρατός σε καιρό πολέμου. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Πάνω από 615.000 άνδρες ξεκίνησαν από τον ποταμό Νέμαν, γεμάτοι φιλοδοξίες και με σκοπό να επιβάλουν στη ρωσική αυτοκρατορία έναν οικονομικό αποκλεισμό ενάντια στη Μεγάλη Βρετανία. Λιγότεροι από 100.000 επέστρεψαν, αποδεκατισμένοι από το ψύχος, την πείνα και κυρίως από ασθένειες. Η κυρίαρχη εξήγηση επί δύο αιώνες ήταν πως ο κύριος φονιάς του στρατού δεν ήταν ούτε το κρύο ούτε ο εχθρός, αλλά o τύφος, μία ασθένεια που εξαπλώνεται μέσω των ψειρών του σώματος και προκαλεί...