Αυτό που κάνει το Ισραήλ στη Γάζα, ότι χρησιμοποιεί το όπλο της πείνας για να κερδίσει τον πόλεμο, είναι έγκλημα και τίποτα λιγότερο. Με τις αξίες του πολιτισμού μας ως έγκλημα το αξιολογούμε, όχι πολύ διαφορετικό, λ.χ., από τον χημικό πόλεμο του Σαντάμ ή του Ασαντ εναντίον αμάχων. Αν το σκεφτούμε μάλιστα από την πλευρά του θύματος, η πείνα είναι πολύ πιο σκληρή και απάνθρωπη μέθοδος. Προσωπικά θα προτιμούσα να πάω από χημικά. Επί είκοσι λεπτά χτυπιέσαι με σπασμούς και βγάζεις αφρούς, ε, μετά τελείωσε. Ομως η φρίκη του θανάτου από την πείνα είναι ασύλληπτη και δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε άλλο. Οι μαρτυρίες που μπορούμε να διαβάζουμε από τον λιμό στην Ουκρανία ή την πολιορκία του Λένινγκραντ δεν συγκρίνονται ως προς τη φρίκη τους. Ισως μάλιστα το χειρότερο όλων, η πληγή που μεταφέρουν και οι τυχεροί που καταφέρνουν να επιβιώσουν από τέτοιες καταστάσεις, είναι η πλήρης κατάρρευση κάθε αξιακού ή ηθικού κώδικα. Επικρατεί το ζωώδες, ένας...