Κάθε τραγωδία, όπως το έγκληµα των Τεµπών, µας δίνει την ευκαιρία να αναστοχαστούµε επί πολλών σηµαντικών ζητηµάτων. Ο σιδηρόδροµος και γενικότερα ο δηµόσιος τοµέας χαρακτηρίζονταν από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους από την υποβάθµιση, την υποχρηµατοδότηση, τις πελατειακές σχέσεις. Οι κυβερνήσεις αξιοποίησαν τα προβλήµατα που οι ίδιες δηµιούργησαν. Προσπάθησαν να απαξιώσουν κάθε έννοια δηµόσιου τοµέα. Τις τελευταίες δεκαετίες πρότειναν το "φάρµακο" των ιδιωτικοποιήσεων. Αλλά το "φάρµακο" αποδείχθηκε πιο επιβλαβές από την ασθένεια. Οι ιδιωτικοποιήσεις επέφεραν ένα κυριολεκτικό πλιάτσικο, λεηλασία σε όφελος της ολιγαρχίας (εγχώριας και ξένης), µεγαλύτερη υποβάθµιση, ακριβότερες υπηρεσίες, χειρότερο επίπεδο ασφάλειας. Ανάλογη είναι η πανευρωπαϊκή και διεθνής εµπειρία. Είναι καιρός να αναστοχαστούµε και να απαλλαγούµε από τα µυωπικά γυαλιά που µας φόρεσαν οι κυβερνήσεις. Χρειαζόµαστε έναν δηµόσιο φορέα για τον σιδηρόδροµο αλλά και...