Οι ιστορίες εμπεδωμένης διαφθοράς που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας με τους ελέγχους για τις κοινοτικές επιδοτήσεις αγροτών και κυρίως κτηνοτρόφων προκαλούν αίσθηση, καθώς πείθουν πως τα χρόνια περνούν, αλλά η διαφθορά μένει. Από την εποχή με το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι, τότε που είχαμε γίνει ρεζίλι στις κοινοτικές υπηρεσίες με την απάτη με τα καλαμπόκια και έκανε η χώρα μας χρόνια να ξεπεράσει την απαξία και την καχυποψία των εταίρων, φθάσαμε στα μέσα της δεύτερης δεκαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα και φαίνεται πως σε ορισμένους τομείς η κατάσταση δεν έχει ριζικά μεταβληθεί. Τι να πει κανείς, όταν αποκαλύπτονται απάτες από χιλιάδες μη δικαιούχους, που δηλώνουν βοσκοτόπια στη Φλώρινα, ενώ κατοικούν και έχουν, υποτίθεται, κοπάδια στην Κρήτη, ή όταν σε εφόδους του ελληνικού κλιμακίου της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στα γραφεία του αρμόδιου κρατικού Οργανισμού, καταγγέλλεται από τους εισαγγελείς άρνηση συνεργασίας και επί της ουσίας...