Υπάρχει κάτι παράδοξο στη σημερινή Ελλάδα. Η κυβέρνηση καλλιεργεί το αφήγημα ότι η χώρα έγινε ξανά "αξιόπιστη", ότι η Ευρώπη μάς κοιτά με σεβασμό, ότι οι δείκτες μας μάς φέρνουν πλάι σε χώρες που κάποτε θεωρούσαμε απλησίαστες. Αυτό δεν είναι ακριβώς ψέμα. Η Ελλάδα, πράγματι, καταγράφει ρυθμό ανάπτυξης πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, σύμφωνα με τη Φθινοπωρινή Πρόβλεψη της Κομισιόν. Το δημόσιο χρέος πέφτει, τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι από τα υψηλότερα στην ΕΕ και η χώρα θεωρείται "μοντέλο δημοσιονομικής πειθαρχίας". Και κάπου εδώ αρχίζει η αντίφαση. Την ώρα που η Ελλάδα παρουσιάζει ένα αφήγημα σχεδόν σχολικού παραδείγματος, η ίδια η Ευρωζώνη μοιάζει να έχει εγκαταλείψει τη λογική τού "υποδειγματικού μαθητή". Η Ιταλία βρίσκεται με δημόσιο χρέος στο 137% του ΑΕΠ και δημοσιονομικό έλλειμμα άνω του 4%. Η Γαλλία κινείται προς τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος με ποσοστά πάνω από 5% και...