Του Μανώλη Κοττάκη Πριν από μερικά χρόνια κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Περίπλους ένα ενδιαφέρον βιβλιαράκι που φέρει τον τίτλο "Τhe mafia manager". Σε αυτό περιέχονται κάποια γνωμικά από την πείρα που αποκομίζουν οι μαφιόζοι κατά τη δράση τους. Ένα από αυτά ισχυρίζεται πως "αν καθίσεις σε ένα τραπέζι στο οποίο κάθονται έξι επτά ακόμα και δεν εντοπίσεις από την πρώτη στιγμή ποιος είναι το κορόιδο, τότε το... κορόιδο είσαι εσύ". Σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Έχουμε ήδη καθίσει στο τραπέζι, κοιτάμε τους απέναντι, δεν έχουμε εντοπίσει το κορόιδο και επειδή υποψιαζόμαστε ποιο είναι το κορόιδο αλλά δεν θέλουμε να παραδεχτούμε πως είμαστε εμείς, τι κάνουμε; Ισχυριζόμαστε ως χώρα ότι είμαστε οι έξυπνοι της παρέας. Ότι εμείς αναλαμβάνουμε δράση. Ότι εμείς έχουμε τάχα την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ότι εμείς επιβάλλουμε τους όρους του διαλόγου. Αλλά πολύ απλά αυτό δεν συμβαίνει. Σπεύσαμε να εξαγγείλουμε πενταμερή...