Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΠΟΠ στη δεκαετία του '70, ο ήχος της δηλαδή, διαμορφώθηκε μέσα από το Ελληνικό Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης. Για του λόγου το αληθές... Η Μαρίνα με τα τραγούδια "Οι αριθμοί" (1970) των Γιώργου Ρωμανού-Δημήτρη Ιατρόπουλου, "Το τραίνο τώρα..." (1971) του Χάρη Βρουλή και κυρίως με το "Ένα καλοκαίρι μόνο" (1974) των Γιώργου Μανίκα-Νίκου Ελληναίου, η Ελπίδα με το "Δεν τον είδα" (1972) των Άκη Σκαμάγκα-Γιώργου Ματαράγκα και κυρίως με το "Στάξε μέλι στην καρδιά σου" (1973) των ιδίων, η Χριστίνα με τον "Μάγο" (1973) του Ηλία Ασβεστόπουλου, η Μπέσσυ Αργυράκη με την "Ηλεκτρονική εποχή" (1973) του Δημήτρη Κωνσταντάρα, η Φρύνη με το "Σαν ένα φεγγάρι" (1973) της Λίτσας Σταματοπούλου, η Μίλλη με τη "Νέα γενιά" (1974) των Νίκου Λαβράνου-Διονύση Τζεφρώνη και ορισμένες ακόμη στηρίχτηκαν και πρότειναν έναν ήχο, τον οποίο θα διαμόρφωναν, βασικά, οι ενορχηστρωτές της εποχής. Λέμε για τους Κώστα Κλάββα, Γιώργο Χατζηνάσιο...