Παρά τη διεθνή φήμη της Ελλάδας για τις ατελείωτες ακτογραμμές, τα νησιά και τον πολιτιστικό της πλούτο, η ενδοχώρα εξακολουθεί να διατηρεί άγνωστες γωνιές που καθηλώνουν με την αυθεντικότητα και την άγρια μεγαλοπρέπειά τους. Σε αυτές τις "αθέατες" περιοχές ανήκει και το δάσος της Χαϊντού, ένα τοπίο που μοιάζει να ανήκει σε έναν άλλο κόσμο, τόσο ήρεμο και τόσο πυκνό σε χρώματα και υφές που δύσκολα πιστεύει κανείς ότι βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια. Στην καρδιά της Ροδόπης, στα φυσικά σύνορα με τη Βουλγαρία, απλώνεται ένας από τους τελευταίους πραγματικά ανέγγιχτους δασικούς σχηματισμούς της χώρας. Υπεραιωνόβιες οξιές που υψώνονται σαν στιβαρές κολώνες ενός φυσικού ναού, ανάμεσα σε έλατα, πεύκα και ερυθρελάτες, συνθέτουν ένα οικοσύστημα που εντυπωσιάζει με την πυκνότητά του. Σε αυτή τη μοναδική βιοποικιλότητα βρίσκει καταφύγιο και ο σπάνιος κίτρινος κρίνος της Ροδόπης - ένα λουλούδι που επιβιώνει αποκλειστικά εδώ, σαν σιωπηλός...