Πολίτης ενός μη ευρωπαϊκού κράτους λατρεύει τη μεσογειακή ηλιοφάνεια και ονειρεύεται να κατοικήσει, χωρίς ιδιαίτερες διατυπώσεις, σε αυτό το περιβάλλον. Αν, μάλιστα, η μακρά ή μόνιμη διαμονή του μπορούσε να συνδυαστεί με την πρόσκτηση ιθαγένειας κάποιου μεσογειακού κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα καθίστατο αυτόματα και ευρωπαίος πολίτης. Αυτό θα σήμαινε τόσο την ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή του σε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσο και τη δυνατότητά του να εκλεγεί μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του δημοτικού συμβουλίου του μεσογειακού θερέτρου στο οποίο θα εγκαθίστατο. Θεωρεί, όμως, αδύνατη την απόκτηση ιθαγένειας, διότι αυτή κατά κανόνα προϋποθέτει την πολυετή εγκατάστασή του στο οικείο κράτος, την εκμάθηση της γλώσσας του λαού και την εξοικείωση με την κουλτούρα του, δηλαδή την οικοδόμηση πραγματικών και ουσιαστικών δεσμών με το κράτος και την κοινωνία του. Πληροφορείται, ωστόσο, ότι ένα νησιωτικό...