Η παράδοση της μουσικής ονοματοδοσίας με αυτή την κοινωνική δομή είναι πολύ στενή: το τραγούδι-όνομα θεωρείται ύμνος προς τη γυναίκα-πρόγονο. Στα ορεινά τοπία της πολιτείας Meghalaya, στη βορειοανατολική Ινδία, βρίσκεται το χωριό Kongthong, με ένα έθιμο τόσο παράξενο όσο και όμορφο: κάθε κάτοικος έχει όνομα που δεν προφέρεται ως λέξη, αλλά ακούγεται ως τραγούδι. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Η παράδοση αυτή, γνωστή ως jingrwai iawbei (στη γλώσσα Khasi), σημαίνει κυριολεκτικά "τραγούδι προς τιμή της μητέρας". Στο Kongthong, μόλις μέσα σε μία εβδομάδα από τον τοκετό, η μητέρα δημιουργεί για το παιδί της μια μελωδία καθορισμένη αποκλειστικά γι' αυτό. Αυτή η μελωδία δεν είναι απλώς ένα μόνιμο όνομα· είναι η φωνή με την οποία η κοινότητα καλεί αυτό το άτομο καθ' όλη τη ζωή του. Η μελωδία υπάρχει σε δύο εκδοχές: μια μακρύτερη, διάρκειας 15-20 δευτερολέπτων, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλέσουν κάποιον από μακριά σε πεδίο ή...