"Βρήκα άντρα επιτέλους... αλλά είναι αριστερός" Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έγραφα κάτι τέτοιο. Μετά από καιρό μόνη, γνώρισα έναν άντρα που πραγματικά με κάνει να χαμογελώ. Είναι έξυπνος, ευγενικός, με χιούμορ, με νοιάζεται. Μόνο που... είναι αριστερός. Στην οικογένειά μου, η δεξιά δεν είναι απλώς πολιτική επιλογή - είναι παράδοση, σχεδόν ιερή. Ο παππούς μου πολέμησε, ο πατέρας μου υπηρέτησε, κι όλοι μιλούν για "τιμές" και "αρχές". Κι εγώ τώρα; Πώς να τους πω ότι ο άνθρωπος που με κάνει ευτυχισμένη βλέπει αλλιώς τα πράγματα; Στην αρχή το κράτησα μυστικό. Μετά, άρχισαν οι ερωτήσεις. "Τι δουλειά κάνει;", "Τι ψηφίζει;". Ένιωθα σαν να προδίδω κάτι, μόνο και μόνο επειδή αγάπησα έναν άνθρωπο που σκέφτεται διαφορετικά. Κάποιες φορές το σκέφτηκα σοβαρά: μήπως τελικά δεν ταιριάζουμε; Μήπως αυτή η διαφορά θα γίνει χάσμα; Ένα βράδυ, κάθισα με τη γιαγιά μου. Εκείνη που έζησε πολέμους, φτώχεια, έρωτες, χωρισμούς και συμφιλιώσεις. Της τα είπα όλα. Ότι...