Στο φετινό Ευρωμπάσκετ λοιπόν, η εθνική ξεπέρασε τη δική της κακοδαιμονία και έσπασε μια κατάρα που την έφερνε εκτός βάθρου επί δεκαέξι χρόνια Γράφει ο Παναγιώτης Σκουρής* Είναι γνωστό, νομίζω πλέον, και το έχουμε εκφράσει πολλές φορές, ότι τόσο η στήλη όσο και ο γράφων είμαστε μπασκετικοί. Άρα, μετά το τέλος του Ευρωμπάσκετ δε γινόταν, να μην κάνουμε μια αναφορά. Άσε που το ζήτησε και ο φίλος μου ο Νίκος, αξιώνοντας μία πλήρη και νηφάλια ανάλυση σε σχέση με αυτό. Το αίτημα είναι μάλλον δύσκολο, μα την αλήθεια. Διότι, γενικά στον αθλητισμό, αλλά ειδικά με την εθνική ομάδα είχαμε κακομάθει για πολλά χρόνια και παράλληλα παραδοσιακά βγάζουμε την κακοδαιμονία μας. Θυμηθείτε λίγο, τί έγινε, όταν η εθνική του ποδοσφαίρου έχασε από τη Δανία. Ξεχάσαμε ξαφνικά, ότι έχουμε φτιάξει μια ομάδα, η οποία αποτελείται από πιτσιρικάδες που παίζουν κατά κύριο λόγο στο εξωτερικό και είναι και παιχταράδες. Έφτασε ένα κακό αποτέλεσμα, για να ξεχάσουμε. Το...