ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΕΣ εβδομάδες, καθώς χιλιάδες φοιτητές γιόρταζαν την τελετή απονομής στο Χάρβαρντ κάτω από έναν ανοιξιάτικο ήλιο, ο Άλαν Γκάρμπερ, ο πρόεδρος του πανεπιστημίου, χειροκροτήθηκε με ενθουσιασμό όταν είπε κάποια φαινομενικά αθώα λόγια: "Καλώς ήρθατε, μέλη της τάξης του 2025, από τη γειτονιά, από τη χώρα... και από όλο τον κόσμο". Η παύση πριν από το "όλο τον κόσμο" ήταν σκόπιμη. Η έμφαση, ξεκάθαρη. "Από όλο τον κόσμο", επανέλαβε, προσθέτοντας "όπως ακριβώς είναι το σωστό". Σε οποιαδήποτε άλλη τελετή αποφοίτησης, αυτά τα λόγια θα είχαν περάσει απαρατήρητα. Αλλά στο Χάρβαρντ κατά τη διάρκεια της δεύτερης προεδρίας του Τραμπ, κάθε χειρονομία υπεράσπισης της διεθνικότητας ισοδυναμεί με πράξη αντίστασης. Κι εγώ, ένας Ισπανός επισκέπτης ερευνητής στην καρδιά του Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, θα μπορούσα κάλλιστα να είμαι μέρος της τελευταίας γενιάς διεθνών σπουδαστών, αν ο πρόεδρος καταφέρει να κερδίσει τη νομική μάχη εναντίον του...