Του Χρήστου Χωμενίδη "Ο κόσμος στις μέρες μας είναι διαρκώς κολλημένος σε κάποια οθόνη..." Πράγματι. Το κινητό έχει γίνει για τους περισσότερους προέκταση της παλάμης τους. Σκρολάρουν και πληκτρολογούν νευρωτικά, βουλιμικά, ακόρεστα. Είτε σε ιδιωτικό χώρο βρίσκονται είτε σε δημόσιο. Όσοι οι επιβάτες στο τρένο, τόσες και οι παράλληλες περιηγήσεις στο διαδίκτυο, οι οποίες δεν διακόπτονται καν όταν μπαίνει στο βαγόνι ο ελεγκτής. Θα αλληθωρίσεις στιγμιαία, ίσα για να συναντηθούν τα βλέμματά σας. Με αυτόματες κινήσεις θα του δώσεις το εισιτήριο κι ώσπου να το ακυρώσει και να στο επιστρέψει, εσύ θα έχεις ξαναβυθιστεί στα σόσιαλ μίντια... "Οι άνθρωποι εξαιτίας του διαδικτύου έχουν πάψει να διαβάζουν βιβλία." Τρίχες. Τριανταδύο χρόνια τώρα στο κουρμπέτι ακούω διαρκώς το ίδιο παράπονο που εξαλλάσσεται συνήθως σε οικτιρμό. Πως οι Έλληνες δεν αφιερώνουν χρόνο στη λογοτεχνία ούτε στη δοκιμιογραφία ούτε στην ιστορία - "αγνοούμε τα ολέθρια σφάλματα...